- Mhm ?- Syriusz nadal mocno przytulał dziewczynę na łóżku w jej dormitorium.
- Mam lekcje.
- Nie szkodzi - uśmiechnął się huncwocko .
- Przestań , przez Ciebie nie poszłam na śniadanie ale na OPCM wolę się nie spóźnić .
- No nie mów , że żałujesz zostania tutaj ze mną.
- Nigdy tego nie będe żałować. - podparła się na łokciu i pocałowała go w usta , po czym wstała i podeszła do biurka po swoją torbę szkolną.
- A było tak miło... Przecież wiem , że wolisz zostać ze mną zamiast iść na lekcje.
- To prawda , ale dla pocieszenia dodam , że możesz koło mnie usiąść na OPCM.
- Hmmm... to mi nie wystarczy ... - spojrzał na nią z tymi złośliwymi iskierkami w oczach , które były jej tak dobrze znane.
- No to jak mam Cię przekupić ? - zaśmiała się . Była już gotowa do wyjścia.
- Pójdziesz ze mną na bal?
- Zgoda .
Już wychodziła ale złapał ją za ręke.
- I ... jeszcze coś...- zaczął - Izzy , czy chciałabyś zostać moją dziewczyną ?
Isabelle serce przyspieszyło, oczywiście że chciała ! Ale nie mogła dać mu poznać jak bardzo jej zależy i tak ją poniosło kiedy ją zaczął całować. Zastanawiała się co odpowiedzieć... że się zastanowi? Tak, to byłoby najlepsze wyjście ale przecież Ona tak go kochała! Nie , nie było się nad czym zastanawiać.
- Tak - uśmiechnęła się serdecznie i wspinając się na palcach pocałowała go w usta.
- Kocham Cię - wyszeptał.
- Ja Ciebie też .
***
***
*Teraz będe pisać w 1 os.*
Lekcje były dość normalne , no może pomijając ostatnią lekcję w tym dniu - transmutację.
Siedziałam z Kate , ale cały czas wysyłaliśmy sobie z Syriuszem liściki no i McGonagall to zauważyła.
-*Smith! , Black - SZLABAN !
- Pani profesor ! Niee , to się nie powtórzy. - próbowałam wybrnąć z tej sytuacji.
- Oczywiście, że się nie powtórzy... ale i tak dzisiaj o 20 w moim gabinecie chcę was widzieć.
- Super...- warknął Łapa.
- Nie pyskuj, Black ! - krzyknęła profesorka - A teraz wróćmy do lekcji... - Powiedziała to tak spokojnie jak gdyby nic się nie stało.
Nie ma to jak szlaban u McGonagall , byłam wkurzona.
- Izzy! Przepraszam, to moja wina. - Syriusz dogonił mnie na korytarzu , był wyraźnie zakłopotany.
- To nie twoja wina , przynajmniej spędzimy trochę czasu razem. - uśmiechnęłam się , ale szczerze... nie byłam jakoś specjalnie załamana tym szlabanem , tylko trochę mnie wytrącił z równowagi.
- Moglibyśmy spędzić ten czas w nieco innych okolicznościach. - przcyiągnął mnie do siebie , jego oddech łaskotał mnie po karku. - Ale obiecuję , że Ci to wynagrodzę.
- W to nie wątpie. . . Wiesz, że jutro idziemy do Hogsmeade? Ciesze się, że już weekend.
- Tak... możemy gdzieś razem pójść jak już będziemy w Hogsmeade...
- Okey... - Przytuliłam się do niego mocno , tak bosko pachniał. Zastanawiało mnie czy ja już nigdy nie będe mogła zapanować nad tym co do niego czuję? Kiedy go widzę mam motylki w brzuchu, nogi jak z waty i serce bije mi szybciej.
Ujął moją twarz w dłonie i pocałował namiętnie.
- Ekhem. - ktoś nam przerwał chrząkając głośno.
- Przepraszam jeśli przerywam ci mizianie z twoją nową zabaweczką, Łapo ale Rogacz coś od ciebie chciał, podobno to ważne. - to był Glizdogon. Niemowa przemówiła ?! Zawsze taki cichutki a teraz co go ugryzło ? I jak on mógł mnie tak nazwać? Byłam wściekła, czekałam na reakcję Syriusza ale było ona prawidłowa... Na szczęście. Pierwszy raz w życiu słyszałam jak mój chłopak krzyczy na przyjaciela.
- Nie nazywaj jej tak , Glizdogonie! - warknął
- Bo co ? Przecież ty co tydzień zmieniasz dziewczyny to kim ona jest jak nie kolejną zabawką? - odpyskował Peter
- Przymknij się, pogadamy w dormitorium. Idź już i jakby nie to ,że jesteś moim przyjacielem już dawno dostałbyś w pysk.
Glizdogon odszedł. Czułam się upokorzona, a jeśli ja serio jestem kolejną zabawką Syriusza? To okropne , chyba pierwszy raz się zakochałam ! Nie mogłam pozwolić sobie na takie traktowanie , nie ja.
Łzy napłynęły mi do oczu. Wyrwałam się z objęć Łapy.
- Co się dzieje ? Nie słuchaj go , Glizdogon plecie od rzeczy. - Syriusz był wyraźnie podenerwowany.
- Może nie plecie od rzeczy? Może mówił prawdę , ty cały czas zmieniasz dziewczyny! Głupia jestem... - rozpłakałam się na dobre , to było upokarzające. Nigdy wcześniej nie płakałam przez chłopaka i nie miałam zamiaru tego co dziś zaszło powtórzyć.
- Skarbie... z Tobą jest inaczej , jesteś wyjątkowa. Nigdy wcześniej nie czułem do nikogo tego co czuję do Ciebie , jesteś dla mnie wszystkim. Wiesz, że nigdy nie powiedziałeś żadnej dziewczynie, że ją kocham? Jesteś pierwsza ... i mam nadzieję,że ostatnia.
To co mówił było bardzo szczere , uwierzyłam mu , może to głupie i naiwne ale uwierzyłam.
- Na serio? Ja też nigdy wcześniej nie powiedziałam tego żadnemu chłopakowi.
- Jestem beznadziejnym chłopakiem , chodzimy ze sobą kilka godzin a Ty już przeze mnie płaczesz.
- Jesteś wspaniałym chłopakiem...- wymamrotałam.
- Chodź tu do mnie... - szepnął
Przysunęłam się a on mocno mnie przytulił.
- Nie przejmuj się Peterem , nie jesteś moją kolejną zabawką. Porozmawiam z nim, obiecuję.
- Idź już...- wyszeptałam.
- Jesteś na mnie zła?
- Nie... ale podobno Rogacz miał do ciebie ważną sprawę.
- Ahh tak , chodź ze mną... chyba , że jeszcze masz jakieś plany?
- Nie... właściwie to nie. Ale zastanawiałam się skąd Peter wiedział gdzie my jesteśmy ? Przecież zamek jest ogromny jak Cię znalazł ?
- Nie mam pojęcia... musiał mnie długo szukać. - Albo mi się zdawało albo Syriusz był zakłopotany.
- Aaa... okey.
Podał mi ręke i ruszyliśmy w stronę Pokoju Wspólnego.
Kiedy przeszliśmy przez dziurę w portrecie wszyscy się na nas gapili , nie tylko zazdrosne dziewczyny ale też chłopcy... no tak prawie zapomniałam , dałam kosza większości z nich , ale niech się przyzwyczajają , nie zrezygnuję z Syriusza i kropka.
- To ja idę zapytać Jamesa czego chciał, widzimy się na szlabanie.
- Tak... możemy gdzieś razem pójść jak już będziemy w Hogsmeade...
- Okey... - Przytuliłam się do niego mocno , tak bosko pachniał. Zastanawiało mnie czy ja już nigdy nie będe mogła zapanować nad tym co do niego czuję? Kiedy go widzę mam motylki w brzuchu, nogi jak z waty i serce bije mi szybciej.
Ujął moją twarz w dłonie i pocałował namiętnie.
- Ekhem. - ktoś nam przerwał chrząkając głośno.
- Przepraszam jeśli przerywam ci mizianie z twoją nową zabaweczką, Łapo ale Rogacz coś od ciebie chciał, podobno to ważne. - to był Glizdogon. Niemowa przemówiła ?! Zawsze taki cichutki a teraz co go ugryzło ? I jak on mógł mnie tak nazwać? Byłam wściekła, czekałam na reakcję Syriusza ale było ona prawidłowa... Na szczęście. Pierwszy raz w życiu słyszałam jak mój chłopak krzyczy na przyjaciela.
- Nie nazywaj jej tak , Glizdogonie! - warknął
- Bo co ? Przecież ty co tydzień zmieniasz dziewczyny to kim ona jest jak nie kolejną zabawką? - odpyskował Peter
- Przymknij się, pogadamy w dormitorium. Idź już i jakby nie to ,że jesteś moim przyjacielem już dawno dostałbyś w pysk.
Glizdogon odszedł. Czułam się upokorzona, a jeśli ja serio jestem kolejną zabawką Syriusza? To okropne , chyba pierwszy raz się zakochałam ! Nie mogłam pozwolić sobie na takie traktowanie , nie ja.
Łzy napłynęły mi do oczu. Wyrwałam się z objęć Łapy.
- Co się dzieje ? Nie słuchaj go , Glizdogon plecie od rzeczy. - Syriusz był wyraźnie podenerwowany.
- Może nie plecie od rzeczy? Może mówił prawdę , ty cały czas zmieniasz dziewczyny! Głupia jestem... - rozpłakałam się na dobre , to było upokarzające. Nigdy wcześniej nie płakałam przez chłopaka i nie miałam zamiaru tego co dziś zaszło powtórzyć.
- Skarbie... z Tobą jest inaczej , jesteś wyjątkowa. Nigdy wcześniej nie czułem do nikogo tego co czuję do Ciebie , jesteś dla mnie wszystkim. Wiesz, że nigdy nie powiedziałeś żadnej dziewczynie, że ją kocham? Jesteś pierwsza ... i mam nadzieję,że ostatnia.
To co mówił było bardzo szczere , uwierzyłam mu , może to głupie i naiwne ale uwierzyłam.
- Na serio? Ja też nigdy wcześniej nie powiedziałam tego żadnemu chłopakowi.
- Jestem beznadziejnym chłopakiem , chodzimy ze sobą kilka godzin a Ty już przeze mnie płaczesz.
- Jesteś wspaniałym chłopakiem...- wymamrotałam.
- Chodź tu do mnie... - szepnął
Przysunęłam się a on mocno mnie przytulił.
- Nie przejmuj się Peterem , nie jesteś moją kolejną zabawką. Porozmawiam z nim, obiecuję.
- Idź już...- wyszeptałam.
- Jesteś na mnie zła?
- Nie... ale podobno Rogacz miał do ciebie ważną sprawę.
- Ahh tak , chodź ze mną... chyba , że jeszcze masz jakieś plany?
- Nie... właściwie to nie. Ale zastanawiałam się skąd Peter wiedział gdzie my jesteśmy ? Przecież zamek jest ogromny jak Cię znalazł ?
- Nie mam pojęcia... musiał mnie długo szukać. - Albo mi się zdawało albo Syriusz był zakłopotany.
- Aaa... okey.
Podał mi ręke i ruszyliśmy w stronę Pokoju Wspólnego.
Kiedy przeszliśmy przez dziurę w portrecie wszyscy się na nas gapili , nie tylko zazdrosne dziewczyny ale też chłopcy... no tak prawie zapomniałam , dałam kosza większości z nich , ale niech się przyzwyczajają , nie zrezygnuję z Syriusza i kropka.
- To ja idę zapytać Jamesa czego chciał, widzimy się na szlabanie.
- Okey , cześć.
- Do zobaczenia . - pocałował mnie czule w policzek i ruszył w stronę swojego dormitorium.
Ja stwierdziłam , że nie ma sensu siedzieć w Pokoju Wspólnym samej do póki ludzie nie przyzwyczają się do naszego związku , weszłam więc po schodach do mojej sypialni. Była pusta. Niechętnie zabrałam się za lekcje.
- Do zobaczenia . - pocałował mnie czule w policzek i ruszył w stronę swojego dormitorium.
Ja stwierdziłam , że nie ma sensu siedzieć w Pokoju Wspólnym samej do póki ludzie nie przyzwyczają się do naszego związku , weszłam więc po schodach do mojej sypialni. Była pusta. Niechętnie zabrałam się za lekcje.
***
- O, jesteś już. - zagadnął Rogacz, kiedy zjawiłem się w dormitorium. - Wysłałem po ciebie Petera.
- Ta... gdzie on jest ?
- W łazience... zaraz powinien wyjść.
I w tej chwili z łazienki wyszedł Pettigrew. Miałem ochotę go udusić i jeszcze tak obrzydliwie się uśmiechał.
- I co ? Popłakała już sobie ? - zapytał złośliwie.
James tylko zdezorientowany śledził naszą wymianę zdań , Remusa nie było.
- Czy ty jesteś mądry !? Dlaczego to powiedziałeś ?! Dobrze wiesz , że z nią jest inaczej !
- Ale ona jest taka sama jak inne ! Głupia, leci tylko na twój wygląd i na to , że wszyscy Cię lubią! Na kogoś takiego jak ja nawet by nie spojrzała !
- Ty dupku !
Nie wytrzymałem , nie myślałem wiele o różdżce , zaklęciach czy o czymkolwiek. Rzuciłem się na niego z pięściami i zanim Rogacz zdążył wypowiedzieć formułę zaklęcia , które by nas rozdzieliło coś sobie uświadomiłem. Puściłem Glizdogona.
- Zaraz... coś ty powiedział? - wyszeptałem sparaliżowany
- Co powiedziałem ?
- Że ona na kogoś takiego jak ty nawet by nie spojrzała... Ty ... Ty się w niej zakochałeś - byłem oszołomiony. Jak mogłeś się w niej zakochać?!
- Nie zakochałem się w niej!
- Nie żeby coś...ale chyba jednak - wtrącił James
- Ta... gdzie on jest ?
- W łazience... zaraz powinien wyjść.
I w tej chwili z łazienki wyszedł Pettigrew. Miałem ochotę go udusić i jeszcze tak obrzydliwie się uśmiechał.
- I co ? Popłakała już sobie ? - zapytał złośliwie.
James tylko zdezorientowany śledził naszą wymianę zdań , Remusa nie było.
- Czy ty jesteś mądry !? Dlaczego to powiedziałeś ?! Dobrze wiesz , że z nią jest inaczej !
- Ale ona jest taka sama jak inne ! Głupia, leci tylko na twój wygląd i na to , że wszyscy Cię lubią! Na kogoś takiego jak ja nawet by nie spojrzała !
- Ty dupku !
Nie wytrzymałem , nie myślałem wiele o różdżce , zaklęciach czy o czymkolwiek. Rzuciłem się na niego z pięściami i zanim Rogacz zdążył wypowiedzieć formułę zaklęcia , które by nas rozdzieliło coś sobie uświadomiłem. Puściłem Glizdogona.
- Zaraz... coś ty powiedział? - wyszeptałem sparaliżowany
- Co powiedziałem ?
- Że ona na kogoś takiego jak ty nawet by nie spojrzała... Ty ... Ty się w niej zakochałeś - byłem oszołomiony. Jak mogłeś się w niej zakochać?!
- Nie zakochałem się w niej!
- Nie żeby coś...ale chyba jednak - wtrącił James
Obaj spiorunowaliśmy go wzrokiem , on nigdy nie potrafił wyczuć chwili.
- Nie wytrzymam tutaj ! Jesteś obrzydliwy, Pettigrew ! Masz się nie zbliżać do mojej dziewczyny, rozumiesz!?
- Łapo... nie przesadzaj , ona się wielu chłopakom podoba... muszę przyznać , że jakby nie Lily...- zaczął żartować uśmiechnięty James.
- Rogaczu to wcale nie jest zabawne...- podsumowałem i wyszedłem z dormitorium.
Zastanawiałem się gdzie mógłbym pójść , kto by mnie pocieszył i tylko jedna osoba przyszła mi do głowy. Miałem tylko nadzieję, że nie zastanę jej przyjaciółek.
- Nie wytrzymam tutaj ! Jesteś obrzydliwy, Pettigrew ! Masz się nie zbliżać do mojej dziewczyny, rozumiesz!?
- Łapo... nie przesadzaj , ona się wielu chłopakom podoba... muszę przyznać , że jakby nie Lily...- zaczął żartować uśmiechnięty James.
- Rogaczu to wcale nie jest zabawne...- podsumowałem i wyszedłem z dormitorium.
Zastanawiałem się gdzie mógłbym pójść , kto by mnie pocieszył i tylko jedna osoba przyszła mi do głowy. Miałem tylko nadzieję, że nie zastanę jej przyjaciółek.
***
Ps . 2 . Od następnego rozdziału Lily i James będą musieli wiele rzeczy razem zrobić :)
Właśnie skończyłam pisać esej na eliksiry. Usłyszałam pukanie do drzwi, ale po co dziewczyny miałyby pukać? Otworzyłam i przeżyłam szok.
- Syriusz? - powiedziałam zaskoczona - Co ty tutaj robisz?
- Musimy pogadać - minę miał ponurą.
- Eeee ok? Wejdź , proszę. Miotłe też możesz wziąć.
Usiedliśmy oboje na łóżku...
- No to o czym chciałeś pogadać? - zapytałam siadając po turecku na środku łóżka , On siedział na skraju i patrzył mi prosto w oczy.
- Chodzi o Petera
- Aha, nie martw się,nie jestem na niego zła. Może być troche zazdrosny, pewnie boi się stracić przyjaciela. Rozumiem go.
- No własnie chyba nie do końca...
Spojrzałam na niego pytająco.
- Izzy... on się w tobie zakochał.
Wytrzeszczyłam oczy.
- CO !?
- Przykro mi...
- Ale on mnie nie znosi ! Nawet mi " Cześć " na korytarzu nie mówi , to niemożliwe.
Wtedy Syriusz streścił mi mniej więcej co się wydarzyło w sypialni huncwotów.
- Syriusz? - powiedziałam zaskoczona - Co ty tutaj robisz?
- Musimy pogadać - minę miał ponurą.
- Eeee ok? Wejdź , proszę. Miotłe też możesz wziąć.
Usiedliśmy oboje na łóżku...
- No to o czym chciałeś pogadać? - zapytałam siadając po turecku na środku łóżka , On siedział na skraju i patrzył mi prosto w oczy.
- Chodzi o Petera
- Aha, nie martw się,nie jestem na niego zła. Może być troche zazdrosny, pewnie boi się stracić przyjaciela. Rozumiem go.
- No własnie chyba nie do końca...
Spojrzałam na niego pytająco.
- Izzy... on się w tobie zakochał.
Wytrzeszczyłam oczy.
- CO !?
- Przykro mi...
- Ale on mnie nie znosi ! Nawet mi " Cześć " na korytarzu nie mówi , to niemożliwe.
Wtedy Syriusz streścił mi mniej więcej co się wydarzyło w sypialni huncwotów.
- Masz z mojej winy same problemy. Przepraszam. - wymamrotałam. - Dla mnie to nie nowość , że wszyscy się we mnie ' zakochują ' ale może mu przejdzie. Nie ma co z igły robić widły.
- Może...ale musisz mi coś obiecać. - wyszeptał.
- Co?
- Będziesz go unikała? Wiem, że to głupie ale nie chcę żebyś miała z nim jakiś bliższy kontakt , wiem też iż nie mogę ci niczego zabronić...- urwałam mu w połowie zdania.
- Dobrze , zgadzam się i tak z nim nie rozmawiam zazwyczaj.
- Ale się pokomplikowało...
- Ta , ale jest kilka plusów dzisiejszego dnia.
- Mhm? Jakich?
- Wreszcie jesteśmy razem.
Uśmiechnął się lekko i musnął moje usta swoimi , był bardzo delikatny. Przyciągnęłam go mocniej do siebie i zaczęłam namiętnie całować , wsunął ręce pod mój t-shirt , zadrżałam . Miał zimne ręce.
- Ała...- jęknełam.
Szybko ze mnie zszedł.
- Przepraszam , sprawiłem ci ból? - był przerażony.
- Nie... masz tylko zimne ręce - uśmiechnęłam się blado. - Przecież nigdy byś mnie nie skrzywdził. Chodź tu , nie przestawaj - przysunęłam się do niego , oplotłam nogami jego biodra. - To jest bardzo przyjemne , nie przestawaj , proszę.
Kąciki jego ust zadrżały , pochylił się nade mną i rzucił mnie na łóżko po czym zaczął namiętnie całować.
__________________________
Badum Tssss ! Jestem bardzo zadowolona z tego rozdziału .
*Isabelle Smith - tak teraz nazywa się nasza bohaterka , ustalmy że zawsze tak się nazywała :D
Przepraszam, że przerwałam w takim momencie ale dziwnie się czuje pisząc takie " intymne" sceny.
Mam nadzieję, że zauważyliście jaki długi jest ten rozdział.
A jak wasze wrażenia ? Komentujcie proszę !
Ps . 1 . Jest już nowy rozdział na moim drugim blogu.
- Może...ale musisz mi coś obiecać. - wyszeptał.
- Co?
- Będziesz go unikała? Wiem, że to głupie ale nie chcę żebyś miała z nim jakiś bliższy kontakt , wiem też iż nie mogę ci niczego zabronić...- urwałam mu w połowie zdania.
- Dobrze , zgadzam się i tak z nim nie rozmawiam zazwyczaj.
- Ale się pokomplikowało...
- Ta , ale jest kilka plusów dzisiejszego dnia.
- Mhm? Jakich?
- Wreszcie jesteśmy razem.
Uśmiechnął się lekko i musnął moje usta swoimi , był bardzo delikatny. Przyciągnęłam go mocniej do siebie i zaczęłam namiętnie całować , wsunął ręce pod mój t-shirt , zadrżałam . Miał zimne ręce.
- Ała...- jęknełam.
Szybko ze mnie zszedł.
- Przepraszam , sprawiłem ci ból? - był przerażony.
- Nie... masz tylko zimne ręce - uśmiechnęłam się blado. - Przecież nigdy byś mnie nie skrzywdził. Chodź tu , nie przestawaj - przysunęłam się do niego , oplotłam nogami jego biodra. - To jest bardzo przyjemne , nie przestawaj , proszę.
Kąciki jego ust zadrżały , pochylił się nade mną i rzucił mnie na łóżko po czym zaczął namiętnie całować.
__________________________
Badum Tssss ! Jestem bardzo zadowolona z tego rozdziału .
*Isabelle Smith - tak teraz nazywa się nasza bohaterka , ustalmy że zawsze tak się nazywała :D
Przepraszam, że przerwałam w takim momencie ale dziwnie się czuje pisząc takie " intymne" sceny.
Mam nadzieję, że zauważyliście jaki długi jest ten rozdział.
A jak wasze wrażenia ? Komentujcie proszę !
Ps . 1 . Jest już nowy rozdział na moim drugim blogu.
